Serie: Je pand verduurzamen – Voldoen aan de wetgeving

Uiteraard zijn er veel voorbeelden te noemen om je gebouw of organisatie te verduurzamen, maar welke stappen neem je logischerwijs en wanneer kun je écht zeggen: “ja ik heb een duurzaam gebouw”? In dit eerste deel van de blogserie “Je pand verduurzamen” gaan we in op de wet- en regelgeving.

Voldoen aan de wetgeving

De afgelopen jaren is de regelgeving met betrekking tot energiebesparing zowel vanuit de overheid als vanuit Europa flink aangescherpt. De reden hiervoor is natuurlijk omdat we veel meer energie verbruiken dan onze aarde kan produceren (in Nederland ongeveer drie keer zoveel) en één van de belangrijkste verbruikers is de gebouwde omgeving (circa 40% van alle energievraag).
Ruim tien jaar geleden had de overheid vooral nog een terughoudende rol. Besparingen werden vooral samen met de verbruikers opgepakt (zoals de MeerJarenAfspraken) en er was een “zachte” verplichting vanuit de Wet milieubeheer om alles wat binnen vijf jaar terugverdiend is uit te voeren. De energielabels zijn vanaf 2008 verplicht bij een huur- of verkooptransactie maar als een notaris zijn oog dicht knijpt dan is het niet echt nodig.

Strengere eisen

Langzamerhand worden de eisen echter steeds strenger. Hieronder zetten we er een aantal op een rij.

• Het Parijse Klimaatakkoord (uit 2015): Voor een volledig duurzame energievoorziening mag een gebouw straks nog maar bepaald verbruik per vierkante meter per jaar verbruiken. Dit verbruik is vastgesteld op circa een derde ten opzichte van het huidige gemiddelde. Hieruit volgt het Deltaplan duurzame renovatie van de DGBC (Paris Proof gebouwen).
• ‘Nederland Circulair in 2050’ (2016): 50% minder verbruik van primaire grondstoffen (mineraal, fossiel en metalen) in 2030 en het realiseren van een volledig circulaire economie in 2050.
• De Energieagenda (2016): doel is om in 2050 80 tot 95% minder CO2 uit te stoten.
• Het besluit van 17 oktober 2018, een wijziging van het Bouwbesluit 2012 voor de labelverplichting voor kantoorgebouwen: “De partijen in het Energieakkoord streven naar een energieneutrale gebouwde omgeving in 2050 met als tussenstap ten minste gemiddeld het niveau van het (huidige) label A voor alle gebouwen in 2030.”
• November 2018: “In het regeerakkoord heeft het kabinet zich ten doel gesteld om de CO2-uitstoot in 2030 met 49% terug te dringen ten opzichte van 1990.”

De belangrijkste regelgeving waar momenteel aan voldaan moet worden met betrekking tot energiebesparing is bij bestaande gebouwen:

1. Nagenoeg elk pand (behalve monumenten, tijdelijke gebouwen, alleen industriefunctie) dient bij een huur- of verkooptransactie voorzien te zijn van een energielabel. Voor kantoren geldt in 2023 dat dit een minimale label C verplichting heeft. In 2030 wordt de verplichting waarschijnlijk een energielabel A.
2. EED verplichting voor grote ondernemingen (minimaal 250 fte of jaaromzet van € 50 miljoen) en het eens in de vier jaar laten opstellen van energieaudits voor je panden.
3. Wet milieubeheer: vanaf een bepaald verbruik (50.000 kWh of 25.000 m3 aardgasequivalenten) dienen energiebesparende verplichtingen met een terugverdientijd kleiner dan vijf jaar doorgevoerd te worden. Als leidraad mag hiervoor de erkende maatregellijst gebruikt worden.
4. Informatieplicht: voor dezelfde bedrijven als bij de voorgaande twee punten dient vanaf 1 juli 2019 aangegeven te zijn of de erkende maatregelen doorgevoerd zijn of niet.
5. Van het gas af : uiterlijk in 2050 moet alle bestaande bouw gasloos zijn (geen gebruik meer maken van aardgas). Voor nieuwbouw wordt nu al gebouwd zonder gasaansluitingen.

Veel veranderingen zorgen voor uitdagingen

Het lastige aan de huidige wet- en regelgeving is dat de veranderingen zichzelf momenteel snel opvolgen. Zo is er de energielabel C verplichting, maar is ook de energielabel methodiek verandert. De nieuwe methodiek, meer gericht op BENG en daarmee een verbruik per vierkante meter in plaats van een energie-index, zorgt voor onzekerheid omdat de energielabels nu heel anders kunnen uitvallen.

Ook de gasloos-transitie is lastig door te voeren. Het elektrificeren van gebouwen betekent een grote kostenpost voor bijna elk gebouw en tegelijkertijd zijn gemeenten bezig met hun gemeentelijke energietransitie. Hierdoor kan het zo zijn dat er hele wijken (of steden) voorzien worden van een (duurzaam) stadswarmtenet en de investeringen voor een gebouw om van het gas af te gaan niet meer nodig blijken te zijn. Deze patstellingen zorgen er voor dat snelle stappen nog niet gemaakt worden terwijl de einddata voor de verplichting naderen.

Voldoen aan de huidige regelgeving is niet moeilijk, maar de verplichtingen voor de komende jaren worden een stuk lastiger (zoals gasloos). Het is daarom goed om de juiste keuzes te maken. De algemene keuzes waar je dan voor staat, komen aan bod in het volgende deel van deze serie.

Wil je meer weten over je pand verduurzamen of heb je vragen over dit artikel? Neem dan contact met ons op of lees de hele blogserie.